نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران الکترونیک ایران

در سالیان اخیر، به علت نگرانی­های زیست محیطی و افزایش قیمت منابع سوخت، استفاده از انرژی باد با هدف تولید انرژی الکتریکی رشد فزاینده­ای داشته است. از طرف دیگر، رشد سریع ظرفیت نصب­شده مزارع بادی، باعث بروز مشکلاتی در برنامه­ریزی و بهره­برداری از شبکه­های قدرت شده است. این مشکلات عمدتاً ناشی از مشخصات ذاتی مزارع بادی بوده و از ویژگی­هایی چون عدم قطعیت توان تولیدی و عدم کنترل پذیری سطح توان خروجی آنها نشأت می­گیرند. از جمله چالش­های اساسی در بهره­برداری از سیستم­های قدرت، نیاز به کاهش اجباری توان خروجی مزارع بادی برای حفظ قیود فنی شبکه انتقال است. در همین راستا، این مقاله سعی دارد در ابتدا با ارائه یک روش تحلیلی مناسب، به مدل­سازی عدم قطعیت توان خروجی مزارع بادی پرداخته و سپس با ارائه یک روش ابتکاری برای بازپخش واحدهای فسیلی، توانایی این راهکار را در کمینه­سازی کاهش اجباری توان خروجی مزارع بادی بررسی نماید. پس از شرح ساختار و فرمولاسیون روش پیشنهادی بازپخش واحدهای تولیدی با هدف بیشینه کردن استفاده از توان مزارع بادی، آن را بر روی شبکه تست اصلاح شده 24 شینه IEEE-Reliability Test System (IEEE-RTS) اعمال کرده و با ارزیابی نتایج حاصله در ضرایب نفوذ باد متفاوت، میزان اثربخشی روش پیشنهادی بررسی می­گردد.