نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران الکترونیک ایران

افزایش بی سابقه بهای انرژی‌های فسیلی، موجب توجه روز افزون به استفاده از انرژی‌های نو در سیستم‌های قدرت شده است. انرژی باد به عنوان یکی از ارزان‌ترین انواع این انرژی و به دلیل ظرفیت بالای آن، بیشترین رشد را در میان منابع دیگر انرژی داشته است. به طور سنتی انرژی‌های نو، به دلیل ماهیت تصادفی تولید انرژی در برنامه‌ریزی توسعه واحدهای تولیدی لحاظ نمی‌شدند. بالا رفتن بهای انرژی‌های فسیلی و کمیاب شدن آن در آینده‌ای نه چندان دور، توجه به انرژی ‌باد را در برنامه ریزی تولید اجتناب نا‌پذیر نموده است. این مقاله به بررسی استفاده از انرژی باد در برنامه‌ریزی تولید، با توجه به معیارهای قابلیت اطمینان سیستم می‌پردازد. نتایج شبیه‌سازی‌ها نشان‌ می‌دهد هر چند انرژی باد می‌تواند ظرفیت زیادی از برنامه‌ریزی تولید را به خود اختصاص دهد، ولی معیارهای قابلیت اطمینان مانع از استفاده از تمامی ظرفیت بالقوه‌ی انرژی باد می ‌شود. در نتیجه استفاده از واحدهای سنتی (هر چند به میزان کمتر)، برای ارضای قابلیت اطمینان سیستم همچنان ضروری به نظر می‌رسد.