نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران الکترونیک ایران

امروزه شبکه‌های قدرت به منظور بالا رفتن قابلیت اطمینان و هدفهای خاص دیگر، به شبکه‌های بزرگ به هم ‌پیوسته تبدیل می‌شوند. چگونگی تنظیمات رله‌ها در این شبکه‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور تنظیم و هماهنگی رله‌ها نقاط شکست یعنی نقاطی به عنوان نقاط شروع، محاسبه می‌گردند، که روش‌های مختلفی برای بدست آوردن آن‌ها وجود دارد. نقاط شروع هماهنگی یا نقاط شکست، نقاطی هستند که شبکه در آن نقاط باز می‌شود و رله‌های آن نقاط در ابتدا تنظیم می‌شوند. جدیدترین روشی که تابحال برای تعیین نقاط شکست وجود دارد، آنست که با منظورکردن توپولوژی شبکه، پارامترهایی نظیر حفاظت پایلوت، دوری و نزدیکی به منبع و ... را درنظر می‌گیرد و مجموعه نقاطی را به‌عنوان نقاط شکست می‌دهد. در این مقاله روشی معرفی شده است که ضمن آنکه تمام خواص روش قبلی را دارد، قادر است تا کوچکترین مجموعه نقاط شکست را توسط الگوریتم ژنتیک تعیین و پس از هربار یافتن نقاط شکست با بررسی میزان ناهماهنگی، نقاط شکست را تصحیح و نهایتاً با مکانیزمی کوچکترین مجموعه نقاط شکست[i] که کمترین ناهماهنگی را بدست آورد در خروجی برنامه پیدا ‌کند.