مجله مهندسی برق و الکترونیک ایران - جلد 22 شماره 3
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه صنعتی مالک اشتر
چکیده: (49 مشاهده)
یکی از عواملی که در کارایی موتـورهـای سنکرون مغناطیس دائم نقش مهمی دارد، طراحی بهینه کنترلکننده میباشد. از کنترلکنندههایی که میتواند در دستیابی به دینامیک مطلوب و بهینه این موتورها مورد استفاده قرار گیرد، کنترلکننده پیشبین است. از مهمترین چالشهایی که بر سر راه پیادهسازی عملی کنترلکننده پیشبین وجود دارد و اعمال آن را محدود میکند، حجم محاسباتی این روش کنترلی و تنظیم پارامترهای کنترلکننده میباشد. در واقع، در سیستمهایی که زمان نمونه برداری کوچک یا دینامیک سیستم پیچیده میباشد، متناسب با آن، حجم محاسباتی بصورت نمایی افزایش یافته و تنظیم پارامترهای کنترلکننده پیچیدهتر میشود. این امر موجب کاهش سرعت اجرای بلادرنگ این روش از یک سو و از سوی دیگر، اتخاذ افق پیشبین کوتاهتر خواهد شد. ایده اصلی در این مقاله این است که جهت دستیابی به افق پیشبین طولانیتر، حجم بالای محاسبات به واسطه تعدادی از توابع پایه متعامد گسسته، از قبیل چند جملهای لاگر تقریب زده شده و همچنین تنظیم پارامترهای کنترلکننده با استفاده از الگوریتم اجتماع ذرات، بهینهسازی شود. مزیت اصلی این رویکرد، بهینهسازی ضرایب با تعداد کمتری از توابع متعامد به جای بهینهسازی خود مسیر کنترل میباشد که انتخاب افق پیشبین طولانیتری را ممکن میسازد.
واژه‌های کلیدی: موتور سنکرون مغناطیس دائم، کنترل پیش بین، توابع لاگر، الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC 4.0) قابل بازنشر است. |
