مجله مهندسی برق و الکترونیک ایران - جلد 21 شماره 4
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه کاشان
چکیده: (140 مشاهده)
در سالیان اخیر با افزایش خودروهای الکتریکی، مطالعات پیرامون ایستگاههای شارژ سریع مورد توجه قرار گرفته است. ایستگاههای شارژ سریع قابل دسترس یکی از موارد تاثیرگذار در جهت گسترش حملونقل الکتریکی است. در این مقاله جایگذاری و تعیین اندازه بهینه ایستگاههای شارژ سریع با توجه به تأثیر آن بر ترافیک شبکه حملونقل شهری و شاخصهای کیفیت توان از جمله افت ولتاژ و THD ولتاژ بررسی شده است. از طرفی استفاده بهینه از قابلیت ایستگاههای شارژ سریع جهت جبرانسازی توان راکتیو و جبرانسازی جریانهای هارمونیکی ناشی از بارهای غیرخطی مورد توجه قرار گرفته است. در روش ارائه شده از پخش بار هارمونیکی، مدل جایگذاری تاسیسات با هزینه پلهای و مدل تخصیص ترافیک بر مبنای تعادل کاربر جهت مدلسازی محدودیت شبکههای توزیع و حملونقل استفاده شده است. مدل پیشنهادی با درنظرگرفتن یک هزینه جریمه برای افزایش ازدحام ترافیک خطوط در تابع هدف، درصدد کاهش زمان سفر در شبکه حملونقل است. همچنین مدل پیشنهادی درصدد بهبود شاخصهای کیفیت توان در شبکه توزیع میباشد. مدل برنامهریزی خطی عدد صحیح پیشنهادی در نرم افزار گمز پیادهسازی و در انتها، کارایی روش پیشنهادی با استفاده از نتایج عددی نشان داده شده است.
واژه‌های کلیدی: خودروهای الکتریکی، ایستگاه های شارژ سریع، بهینه سازی، زمان سفر، جبرانسازی توان راکتیو، کاهش هارمونیک
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC 4.0) قابل بازنشر است. |
