نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران الکترونیک ایران

در این مقاله، قیمت­دهی نیروگاه­ها در بازار عمده­فروشی برق با در نظر گرفتن شبکه­ی انتقال و نیز با وجود نا­یقینی از استراتژی­های قیمت­دهی اتخاذ شده توسط نیروگاه­های رقیب تبیین شده است. بدلیل انحصار چند جانبه­ی حاکم بر بازار­های تجدید ساختار­یافته­ی انرژی الکتریکی، برای مدل­سازی رقابت نیروگاه­ها از مدل اقتصادی تعادل تابع عرضه (SFE) استفاده شده است. در این رقابت هر نیروگاه در حالی بدنبال کسب سود بیشینه است که برنامه­ریزی تولید و قیمت پرداختی به نیروگاه­ها توسط بهره­بردار مستقل سیستم (ISO) تعیین می­شود. از اینرو در این مقاله، مسئله­ی تعیین استراتژی قیمت­دهی بهینه­ی یک نیروگاه دلخواه توسط برنامه­ریزی دو لایه مدل شده است بطوریکه در لایه­ی مشرف سود نیروگاه بیشینه شده و در لایه­ی دیگر بهره­بردار مستقل سیستم  با هدف کمینه کردن پرداختی مصرف­کنندگان انرژی الکتریکی توأم با بهره­برداری ایمن از سیستم قدرت، بازار را تسویه می­کند. علاوه بر این، از آنجائی که هر نیروگاه در مورد استراتژی­های قیمت­دهی نیروگاه­های رقیب با نا­یقینی مواجه است در این مقاله برنامه­ریزی دولایه­ی مذکور نوعی برنامه­ریزی تصادفی تلقّی گردیده و بمنظور شبیه­سازی مسئله­ی برنامه­ریزی تصادفی از روش مونت­کارلو استفاده شده است. رقابت نیروگاه­ها در حضور نایقینی، در قالب بازی با اطلاعات ناکامل مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین با سنجش معیار ارزش در معرض ریسک (VaR)، متناسب با میزان ریسک­پذیری هر نیروگاه استراتژی قیمت­دهی اتخاذ شده است. روش پیشنهاد شده بر روی یک شبکه­ی 30 باس IEEE شبیه­سازی شده و نتایج حاصله نشان­دهنده­ی تأثیر قابل توجه میزان ریسک­پذیری بر استراتژی قیمت­دهی اتخاذ شده توسط هر نیروگاه است.