دکتر محمدرضا متولی کسمایی، کریستین کونزلمان،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
یکی از روش‌های کمینه‌کردن مصرف مواد سوختی در خودروها، استفاده از سوپاپ‌های قابل کنترل در سیلندر است. سیستم‌های مکانیکی و هیدرولیکی قدیمی، نمیتوانند یک انطباق زمانی سریع بین موتور و موقعیت لحظهای خودرو برقرار کنند. با کنترل جداگانه تک تک سوپاپ‌ها در سیلندر امکان انطباق کامل زمانی بین سوپاپ‌ها و حرکت آنی خودرو وجود دارد. معمولا کنترلکنندههای با سنسور، یا مشکل تکنیکی دارند و یا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیستند. لذا تحقیقیات کمپانی‌های خودروسازی به سمتی پیش می‌رود که روش بدون سنسور را جایگزین کنند تا از یک طرف از محاسبات طاقت‌فرسا به دور باشند و از طرف دیگر در مقابل مزاحمت‌ها، قابلیت انعطاف بیشتری داشته باشند. سوپاپ‌های مدرن که با نیروی الکترومغناطسیی کار میکنند به سوپاپ‌های الکترومغناطیسی معروف اند. این سوپاپ‌ها از دو سلف سیم‌پیچی شده با هسته فرومغناطیسی که در مقابل یکدیگر قرار دارند، تشکیل شده‌اند. این هسته فرومغناطیسی سیم‌پیچی شده، یک سیستم رزونانس الکتریکی– مکانیکی ایجاد می‌کند که زمینه حرکت سوپاپ‌ها در سیلندر را فراهم میسازد. در این مقاله، قسمت کنترلکننده الکترونیکی سوپاپ الکترومغناطیسی، تجزیه و تحلیل، طراحی و تست میشود.
