سیدزمان حسینی، دکتر فرهاد حسین زاده، دکتر مهناز احدزاده،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
ارزیابی عملکرد، به معنای سنجش میزان کارایی تصمیمات مدیریت، در استفاده بهینه از منابع و امکانات سازمانها بوده است. در این راستا، ارزیابی عملکرد صنعت برق به‌عنوان یک صنعت زیرساخت و مهم در کشور، امری است ضروری، تا بتوان عملکرد گذشته را ارزیابی و برای بهبود در آینده برنامه‌ریزی نمود. شناسایی نقاط قوت و ضعف برای بهبود در توسعه این صنعت بسیار مؤثر خواهد بود. بیش از دو دهه روش‌های مختلف ارزیابی عملکرد مانند KPI، BSC و EFQM در صنعت برق وجود دارند، که تأکید اصلی آنها بر میزان دستیابی به اهداف، استانداردها و بهکارگیری فرایندها بوده است، و کمتر به موضوع مصرف بهینه منابع (کارایی) توجه دارد. اگر در اندازه استاندارد اشتباهی رخ دهد، ارزیابی مطابق با واقعیت‌ها نخواهد بود. لذا، مدل تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) که در چهار دهه اخیر رشد چشمگیری در ارزیابی عملکرد در بخش‌های مختلف علمی، صنعتی و اقتصادی کاربرد فراوانی داشته است، را انتخاب و با طراحی ساختار مفهومی شبکهای شرکتهای ۱۶ گانه برق منطقهای، میزان کارایی مرحله‌ها و کل و رتبه‌بندی (ابر کارایی) آنها در سال ۱۳۹۵ (بازه مطالعاتی محقق) با نرم‌افزار در سیستم مدل‌سازی جبری عمومی (GAMS) اندازه‌گیری گردید. داده‌ها از گزارش‌ها سازمان حسابرسی و هیئت‌مدیره شرکت‌ها استخراج‌شده است. نتایج حاصل از دو روش متفاوت بوده، به‌نحوی‌که ازنظر رتبه‌بندی ۳ شرکت به هم نزدیک بودند و از منظر کارایی عمده شرکت‌ها در نزدیکی مرز کارایی قرار داشتند. با تحلیل داده و نتایج میتوان گفت: شرکتهای کوچک و متوسط نسبت به شرکتهای بزرگ دارای رتبه‌بندی بالاتر و کاراتر هستند.
