دوره 20، شماره 1 - ( مجله مهندسی برق و الکترونیک ایران - جلد 20 شماره 1 1402 )                   جلد 20 شماره 1 صفحات 22-15 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه آیت الله بروجردی
چکیده:   (810 مشاهده)
امروزه تحریک الکتریکی به عنوان یک روش درمانی با ایجاد انقباض عضلانی به وسیله ایجاد تحریک­های الکتریکی درونی یک روش برای کاهش دردهای عضلانی است. علاوه بر این برای درمان آرتروز مورد استفاده قرار می­گیرد. هدف تحقیق حاضر مطالعه، طراحی و پیاده¬سازی سخت­افزاری بهینه شده برای تحریک­کننده­های الکتریکی عضلات به منظور کاهش درد و درمان آرتروز است. در اینجا به طراحی سامانه بهینه با هزینه پیاده­سازی به مراتب کمتر نسبت به کارهای موجود پرداخته شده است. در بین روش­های مختلف برای ساخت این دستگاه هزینه تمام شده این دستگاه­ها بسیار بالا است و تهیه آن توسط بیماران امکان پذیر نیست. در اینجا با ساخت مداری کم هزینه و بهینه که دارای ویژگی­های لازم برای تحریک الکتریکی عضلات است می­توان این مشکل را بر طرف کرد. در این ساختار با استفاده از دو پتانسیمتر می­توان قدرت و فرکانس پالس­های اعمالی به بدن را متناسب با کاربردهای مختلف از تحریک عضلات تا درمان آرتروز کنترل کرد. استفاده از ترانزیستورهایی با قابلیت جریان­دهی مناسب و ایمن دستگاه برای کارهایی که نیاز به اعمال پالس­های قوی­تری نیز می­باشند مناسب است. در ساختار ارائه شده فرکانس تحریک­ در محدوده  1هرتز تا 50 کیلو هرتز قابل تغییر می­باشند که این امر باعث استفاده از دستگاه برای طیف وسیعتری از درمان­ها در این حوزه می­شود. بدین صورت که اعمال سیگنال­هایی با فرکانس کمتر و جریان بیشتر باعث عمق نفوذ بیشتری در بدن شده و برای درمان آرتروز و تحریک بیشتر غضروف آسیب دیده مناسب است. برای ترانسفورماتور استفاده شده در مدار می­توان از دو نوع ترانسفورماتور متداول 220 ولت به 12 ولت 300 میلی آمپر و 220 ولت به 9 ولت 300 میلی آمپر استفاده کرد. برای تحریک­های ضعیف­تر می­توان از ترانسفورماتورهای با جریان دهی 100 میلی آمپر نیز استفاده کرد. مدار پیشنهادی مورد آزمایش و بررسی روی افراد مختلف قرار گرفته و باعث کاهش درد عضلانی شده است.
متن کامل [PDF 938 kb]   (786 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: الکترونیک
دریافت: 1400/4/8 | پذیرش: 1401/5/22 | انتشار: 1401/10/6

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC 4.0) قابل بازنشر است.