در این مقاله الگوریتم جامعی برای مکان­یابی خطا در خطوط دو مداره و چند پایانه­ای، مبتنی بر داده­های فازوری PMUها و مدل گسترده خط ارائه شده ­است. معادلات دیفرانسیل خطوط سه فاز دو مداره بدلیل تزویج متقابل بین فازها به هم وابسته بوده و در این حالت حل آنها مشکل است. برای تفکیک معادلات و محاسبه پارامترها و مؤلفه­های مودال پایانه­های خط، در خطوط جابجاشده از تبدیل کلارک و در خطوط جابجانشده از ماتریس­های تبدیل حاصله از تئوری بردارهای ویژه- مقادیر ویژه استفاده شده ­است. کمیت­های نقاط انشعاب با استفاده از فازورهای پایانه­ها و معادلات حاکم بر مدل گسترده خط محاسبه و بر اساس مقایسه مقادیر ولتاژ تخمینی، بخش خطادار تعیین شده ­است. با توجه به وابستگی معادلات دیفرانسیل خط به زمان و مکان، برای تعیین مکان خطا از چهار روش استفاده شده ­است. در روش­های اول و دوم رابطه­ای بدست آمده که در زمان وقوع خطا، مکان خطا را نشان می­دهد. در روش­های سوم و چهارم شاخص­هایی مبتنی بر فازور ولتاژ یا جریان تعریف شده (اختلاف ولتاژها و مجموع جریان­ها) که با توجه به تغییرات آنها در طول خط (نقطه مینیمم یا ماکزیمم)، مکان خطا مشخص شده ­است.

سیستم­های نمونه یک خط دو مداره سه پایانه­ای و یک خط دو مداره پنج پایانه­ای از شبکه انتقال ایران است که در نرم­افزار EMTP شبیه سازی شده و داده­های حاصله در نرم افزار MATLAB مطابق با الگوریتم پیشنهادی جهت تعیین مکان دقیق خطا پردازش گردیده ­است. تمام عوامل تأثیرگذار ازجمله وجود منبع در انشعابات، اختلاف فاز و تفاوت امپدانس منابع، تزویج متقابل، عدم جابجایی خط، بار نامتقارن، انواع خطا، خطاهای بین دو مدار، وقوع دو خطای همزمان و پیشامد عدم دسترسی به داده­های یک PMU در نظر گرفته شده ­است. بر اساس نتایج شبیه­سازی الگوریتم پیشنهادی برای تعیین بخش خطادار و مکان خطا کارآمد بوده و حداکثر اشتباه آن کمتر از 1% (و برای خطاهای همزمان و خطاهای بین دو مدار کمتر از  3%) است. در نهایت مقاله حاضر با مراجع مقایسه شده و وجوه تمایز و نوآوری­های آن بیان شده­ است.