دوره 22، شماره 3 - ( مجله مهندسی برق و الکترونیک ایران - جلد 22 شماره 3 1404 )                   جلد 22 شماره 3 صفحات 126-115 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salmanfar M, Alizadeh Pahlavani M R, Dehestani Kolagar A, Koohmaskan Y. Position Control of a BLDC Permanent Magnet Synchronous Motor by Model Predictive Control Using Laguerre Functions and Particle Swarm Optimization Algorithm. Journal of Iranian Association of Electrical and Electronics Engineers 2025; 22 (3) :115-126
URL: http://jiaeee.com/article-1-1655-fa.html
سلمانفر مجتبی، علیزاده پهلوانی محمدرضا، دهستانی کلاگر آرش، کوه مسکن یوسف. کنترل موقعیت موتورسنکرون مغناطیس دائم BLDC به روش کنترل پیش بین مبتنی بر مدل با استفاده از توابع لاگر و الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات. نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران. 1404; 22 (3) :115-126

URL: http://jiaeee.com/article-1-1655-fa.html


دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی برق و کامپیوتر
چکیده:   (1432 مشاهده)
یکی از عواملی که در کارایی موتـورهـای سنکرون مغناطیس ­دائم نقش مهمی دارد، طراحی بهینه کنترل­کننده می­باشد. از کنترل­کننده­هایی که می­تواند در دستیابی به دینامیک مطلوب و بهینه این موتورها مورد استفاده قرار گیرد، کنترل­کننده پیش­بین است. از مهم­ترین چالش­هایی که بر سر راه پیاده­سازی عملی کنترل­کننده پیش­بین وجود دارد و اعمال آن را محدود می­کند، حجم محاسباتی این روش کنترلی و تنظیم پارامترهای کنترل­کننده می­باشد. در واقع، در سیستم­هایی که زمان نمونه ­برداری کوچک یا دینامیک سیستم پیچیده می­باشد، متناسب با آن، حجم محاسباتی بصورت نمایی افزایش یافته و تنظیم پارامترهای کنترل­کننده پیچیده­تر می­شود. این امر موجب کاهش سرعت اجرای بلادرنگ این روش از یک سو و از سوی دیگر، اتخاذ افق پیش­بین کوتاه­تر خواهد شد. ایده اصلی در این مقاله این است که جهت دست­یابی به افق پیش­بین طولانی­تر، حجم بالای محاسبات به واسطه تعدادی از توابع پایه متعامد گسسته، از قبیل چند جمله­ای­ لاگر تقریب زده شده و همچنین تنظیم پارامترهای کنترل­کننده با استفاده از الگوریتم اجتماع ذرات، بهینه­سازی شود. مزیت اصلی این رویکرد، بهینه­سازی ضرایب با تعداد کمتری از توابع متعامد به جای بهینه­سازی خود مسیر کنترل می­باشد که انتخاب افق پیش­بین طولانی­تری را ممکن می­سازد.
متن کامل [PDF 2488 kb]   (49 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: قدرت
دریافت: 1402/7/20 | پذیرش: 1403/5/21 | انتشار: 1404/9/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC 4.0) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Iranian Association of Electrical and Electronics Engineers

Designed & Developed by : Yektaweb